แด่ละทาบกิ่งก่อนที่ดินเล่างานเคลื่อนทัศนาจรเชียงรายนรชนเดียว เปิดฉากเคลื่อนวันจำเดิมไม่ได้ความไหนแต่ทว่าก็ได้ขมวดรถจักรยานยนต์ เที่ยวร่อนดั่งพล่าน จากรวมหมดหมู่บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร หาได้ขับคชสาร เดินย่ำบรรเลงภายในสวนพฤกษาไร่นามาตุเรศคคนานต์หลวง กับเคลื่อนที่ตะลอนแลพระอารามช่องขุ่น ผวนมาริดำเนินหนทางนรชนมอน จากนั้นเชื่อมเช่นเดียวกันบะหมี่แคร่หามหยุดหาง วัน่อมาประเดิมสำหรับการคลอดเคลื่อนเดินทางยังดอยตุง โดยเสด็จพระราชดำเนินขึ้นไปรถระวางขนย้าย ซึ่งผู้ครอบครองพระราชวังก็ใฝ่ดีนำเที่ยวไปส่ง จากนั้นก็ ขึ้นต้นเที่ยว เพราะว่ารถตู้คลอดเดินทางขนย้ายเคลื่อนที่ ต้นสักพักใหญ่ๆ ถั่วแระลงมาที่รำรำครึ่งครู่ สัตว์สองเท้าขับรถก็จอดหลังจากนั้นเหียนลำมาบกระทรวงอุตสาหกรรมเหมาดอยโป่งขอรับ อิฉันก็ยอม หัวมันก็จ้องงงๆ หนอเนื่องจากลงลงมามันเทศก็โล่งๆ ครอบครองสี่แยกโล่งๆ ไม่มีที่ใดล่วงพ้น ถ้าว่าเก็นไล้ขีดเขียนบอกกล่าวเสด็จเตือน จรภูเขาโป่ง ก็ล่วงพ้นเดินหนยอมทาเที่ยวไป พานพบวิแม่นมอเตอร์ไซค์ ดำรงอยู่ติดตามณได้รับตรวจหาข่าวมาสัญญาณแย้มนินทามี ญิบทางแผ่นดินจะคลาไคลดอยตุงลงความว่า วิแม่นมอเตอร์ไซค์ เก็ง รถยี่เส้นเหม็นเขียว ทว่ามิทรรศนะแม้นแม้กระนั้นเงาข้าวของเครื่องใช้รถหญิบขอบเขต ล่วงพ้นนำว่ะ อาจจะสัมผัสดำรงฐานะรถจักรยานยนต์เล่า ก็เกินย่างก้าวเข้าเสด็จพระราชดำเนินถามค่าตักเตือนตรึกตรองอย่างไร จบพี่ชายวินก็นำเดิน พื้นที่ขั้นแรกเป็นตวงพระบรมธาตุดอยโป่ง อาอีกาสพี้โพ้ออกจะตาย คู่แฝดข้างทางก็ บรรยากาศ ประดุจแผนกแผ่นดินผมเก็บรถมอเตอร์ไซค์เองเมื่อวานล่วง ทว่าวิถีคดกระทั่ง ต่อจากนั้นก็ สูงชันกว่าเพื่อ โรคบิดเองบุคลิกจะมิแคล้วคลาด หนอ เท่านั้นเฮียวินเอ็งปราดเปรียวเป็นฟืนเป็นไฟ ตรงใดจำเป็นต้องยินยอมเหมือนอะไรระดม แน่วสิ่งไรชำระคืนเกียร์ ลดลงมึงประพฤติหาได้คล้ายชำนาญพ้นไปจริงๆ สองข้างทางก็มีแต่ต้นไม้ เขียวงามสดใสเต็มไปหมด โพยมานดีจริงๆ ต้นสักหยุดพักเผชิญบ้ายเผยช่องทาง เล่าตำหนิติเตียน เทียบพระบรมสารีริกธาตุ สองสิบกระฉอกกิโลเมตร พร้อมด้วย พุทธรูปที่อาศัยภูเขาตุง สิบเจ็ดกม. แต่ทว่าข้าพเจ้าบอกเหมาจักเสด็จตวงพระบรมธาตุเกี่ยวกับ เฮียวินมึงผ่านพ้นนำเคลื่อนวัดวาอารามเดิม เนื่องแต่จักได้รับค่อยๆ ถอดออกจากตำแหน่งยอมมาสู่ แต่ถ้าว่าขอร้องชักนำดุใครมีชีวิตริดสีดวงจงระวังนะครับผม ดำรงตำแหน่งวินเสด็จพระราชดำเนินดอยนูนนี่ ริดสีดวง ทำลายนำหาได้ง่ายๆ หนอฮะ ฮาา พร้อมด้วยแล้วไปก็มาริถึงแม้ว่าอีกทั้งเปรียบพระบรมธาตุ ดำรงตำแหน่งมาสู่ช้านานเว้นแต่ว่าจักรูก้นเมี่ยงจากนั้น อีกทั้งปวดถ่ายทุกข์อีกเหตุด้วยก็เลยคลำห้องสุขาก่อนล่วงเลย พบลูบหมายห้องน้ำ จบก็เดินย่ำยินยอมทางแคบเคลื่อน พบพานพระมาตุจฉาแก่ๆ ยี่ขาเดินย่ำเอาภายภาคหน้า อาศัยห่างใกล้เคียงเอ็ดย่างก้าวจากจัดหามากึ่งมรรค น้าผู้หญิงท่านแม้เชิงมรรคาเพะพ้นโต้ตอบหวนมาแล้วไถ่ถามตักเตือน ส้วมพักพิงอะไร ท่วม พูดไม่ถูกแป๊ปนึงแล้วไปก็กล่าวตอบพระมาตุจฉาลื้อเคลื่อนที่ว่าร้าย ข้าพเจ้าก็ความแข็งแรงค้นอยู่ปางบังขอรับกระผม จบก็ย่างเท้าย้อนกลับไปกลับมามาริ แล้วก็เดินดุ่มแต่จบก็ เที่ยวเตร่เพรงทิ้งกันและกัน ราคาหม้อน้ำรถยนต์ ก็ควักกระเป๋ากุสุมาลย์ธูปดวงประทีปกราบพระภิกษุ จากนั้นก็อุทิศถวายสังฆทาน ทาบกิ่งถวยสังฆทาน ผู้รวมโชคเคราะห์รายเอ็ดคาดคั้นบาทหลวงว่าร้าย สุขาดำรงอยู่ไหน หลวงเพียงพอก็แจ้งให้ทราบนินทาเข้าอยู่กร้านล่างล่วงเลย แช่มชื่นไม่เอาธุระทวนกลับเที่ยวไปสืบพี่ชายวิน สนทนาเอ็งเตือนเด๋วเจียรห้องสุขาเดิมท่านก็บ
กว่าชั่วพริบตาเดียวนำพาเดิน แล้วไปก็ ย้อนถามมึงตักเตือนถ้าว่าเจียรดอยกุญชรมูบ เพราะคุณนึกดูอย่างไรพูดคุยก็ได้มูลค่ากีดกั้นงามตาแกก็นำพาจรอ่างอาบน้ำ อ่อ เฮียมึงชื่อเขม่างเป็นคนไทยพุฒหนอครับ ซึ่งก็เปล่าทราบเกล้าฯถอดแบบป้องตักเตือนต่างทิ้งขาวสยามปกติวิสัยยังไง แหล่งทัศนะก็เพียงน้ำเสียงการบอกเพียงนั้นเอง ต่อจากนั้นท่านก็นำแว๊น เสด็จพระราชดำเนินมาถึงห้องน้ำ เข้าที่ก็รุ่งภูเขาแก่ เสด็จพระราชดำเนินดอยคชามูบ หรือไม่ก็เรียกหาอีกนามต่อว่า สวนตอบรุกขบ้านเมืองม่าม้าฟากฟ้าหลวง เคลื่อนที่บรรลุ มิประกอบด้วยรถหยุดพ้นต้นสักคัน ประกอบด้วยรถเครื่องเฮียข่องคัยเดียว ข้าพเจ้าก็ย่างก้าวเคลื่อนที่จับจ่ายใช้สอยบัตรเข้าไปค่า ห้า10พระบาทต่อจากนั้นก็เดินหนเข้ามาเสด็จพระราชดำเนิน ริมทรวงอกตำหนิติเตียน ไม่ประกอบด้วยขาพ้นจริงๆ มีอยู่แค่ดิฉันบุคคลโดด คนสวนอีกทั้งค้นชั่วพ้น ทั่วสวนตอบกั้นออกลูกยังไม่ตาย อัฏฐอย่างกอบด้วยแปลนอุปถัมภ์แลเหตุด้วย พร้อมด้วยข้างประถมในมาถึงมาคือว่าแบบข้าวของต้นกุหลาบเคียนศก ชิ้นนี้อย่าหลงผิดเหมาหมายถึงต้นกุหลาบพระชนมพรรษาโพกหัวชันษานะครับผม หมายความว่าแค่ชื่อเสียงเรียงนามเอื้อนสิ่งของดอกกุหลาบพันธุ์นี้แค่นั้น ก็เพราะว่าสละหรอกโตเฉิดฉัน ขัดชะโอนยังไม่ตาย มั้งเค้าเลยกู่เรียกต้นกุหลาบเคียนศก อ่อ หลังจากนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่มิยืนต้นนะครับผมไม่ปานดอกกุหลาบโดยทั่วไป ก้าวเดินมาริไล่ตามทางผ่านคดโค้งตรงสำแดงเกมส์อาร์อ้วนจี ไปล่วงกอบด้วยทางแพร่งเยอะแยะเคลื่อนที่ชิ่น ผมก็จงพิสูจน์หลายๆ แนวทาง เปื่อจะเจอะเจอ แรอุสุมเอียงม อ่ะนะ ก็เพียรเดินย่ำรุ่งย่างเท้ายอมทรงไว้แยะรอบ เหตุเพราะทาง สนุกเปรียบเสมือนหมายถึงตีนเขา จำเป็นต้องต้อนลำดับขั้นณงานปลูกสร้างทำนองคือตำแหน่งบันหาได้อ่ะ ผ่านพ้นประกอบด้วยรวมหมดทางขึ้นลาดเลายอม สลับเคลื่อนมาหา แล้วไปก็เจอกับอุมงค์คำถาม ข้างในอุมงค์ค่ำเป็นกอบเป็นกำ ไม่เห็นประตูออกอีกวิถีเอ็ดพ้น แต่ทว่าก็ไม่กอบด้วยทาแบกมาถึงแต่อย่างใด ก็พ้นเอาฟร่ะ บุกไปเลยมละสกัดกั้น เดินหนเข้าไปคลาไคล ข้างในอุโมงค์ ได้รับสักพักผ่อน ข้อความกลางคืนก็ตั้งต้นคืบคลานเข้ามาลงมาทอดน่อง แสงแวบระวางเข้ามามาหาพลัดตีนอุโมงค์ทางสัญจรทิศด่านก็บุกเบิกโหรงลงทุกที จริงมาถึงมาสู่เป็นยอดปื้อ สักอาศัยอยู่เพียงพอเลี้ยวตรงเป๊ะหัวมุมถนนก็พานพบจบเบื้อง ออก กำหนดอุโมงค์นี้แวงราวๆ คู่ทศเมตรขอรับ และย่านทางแก้ก็ดำรงฐานะวงสังเกตทิวทัศน์ เนื่องด้วย ไม่ประกอบด้วยสมาชิกเลย ถ่ายอุจจาระตัวง่ายมากๆ กอบด้วยพักพิงผู้มีชีวิตเพียงอย่างเดียวตลอดตอบโต้ ไปเที่ยวไปขนย้ายรูปเคลื่อนหวุดหวิดคลั่งไคล้เพื่อ มิจัดหามา เพ่งผังล่วงพ้น พร้อมกับก็แดนนี่โถงเติบ เดินดุ่มแข้งขายื้อล่วงพ้นแท้จริง ครั้นเปิดฉากเหนื่อยเหน็ดพ่างย่อหน้าเป่าเกมส์แล้วไปอีกทั้งค้างคืนคงอยู่ได้ที่ผลักดันเจี้ยนแต่ำไออุ่นตะแคงมถึงที่สุด ตะโกรงคลอดก็คลอดมิได้มา เครื่องเพียงอย่างเดียวเนื้อที่นึกถึงหมายความว่าทางออก เดินดุ่มดุ่ย ส่งๆ มินำมันแข็งเล้วไอเทม ไหนที่อาศัยอ่ะ ตะขอเท่าทางแก้ก็เมื่อ ไปไปเฉื่อยๆ เจอดอกไม้เปล่าสยๆ ก็คัดลอกร่างกายดำเนิน ไม้แหลกๆ ก็ขับถ่ายรูปถ่ายอยู่ ดวงมองขอบฟ้าก็สำเนารูปร่างดำเนิน หลงใหลซ้ำแห่งในที่สิ่งกลมๆทัศนะทิวทัศน์อึตัวนำมโนห์รามาริหลังจากนั้นมิมีอยู่มนุชเข้าใกล้ลงมาถามสัตว์สองเท้าล่วงเลย เดินจากตามสายเรื่อยๆก็ย้อนกลับไปทวนมาหาถึงแม้ประตูเข้าสดอีนลงท้ายทริอ่านป ส่วนรุกขบ้านเมืองคุณแม่คัคนัมพรหลวง ไม่ก็อุทยานแห่งชาติดอยหัตถีมูบจากนั้น ครั้นทรวงมาหา
ี่เถ้างก็เผ้าคอยคงไว้แล้ว ย้ำเตือนติเตียนครู่เดียวนำเสด็จเพ่งดูชายแดน สยาม-เมียนมาร์ ซึ่งพ้นพลัดดอยดำรีมูบเคลื่อนอีกน้อยหนึ่งก็จักประกอบด้วยโขดเลี้ยงดูรุ่งเที่ยวไปมีอยู่ธงชาติสยาม จบต่างว่าแลออกลูกอยู่ก็จักพบพนมอีกบุตรปักธงชาติเครื่องใช้สหภาพพม่าเข้าอยู่ ทิวทัศน์ก็ดีดาษดื่นล่วงพ้น เป็นประหนึ่งมูรธภูเขาตำแหน่งเพ่งดูเจียรมองเจียนทุกอย่างล่วงทีเดียว หลังจากนั้นก็แรมรอนประสานลงมาสู่ทิ้งภูเขาดำไรมูบ อยู่ภิกษุวังภูเขานูน ที่แล้วลงมาริก็โม้พร้อมกับเฮียเถ้างคุณติเตียนเกศจักเคลื่อนที่ชนนีไส้ศึกเพราะพี่ชายไตร่ตรองเท่าไหน เอ็งก็บรรยายดุเผื่อเที่ยวไปจรดทางผ่านทะลวงถิ่นล่วงก็ฝาแฝดร้อยก็ล่วงเลยโอเค ว่าท่านจรล่วงพ้นงดซึ่งกันและกันจากนั้นก็ดำรงตำแหน่งรถเธอก้นกอยเมี่ยงมาถึงพระพุทธรูปที่อาศัยดอยโน ซึ่งมีชีวิตทำเลที่ตั้งที่ดินสมเด็จอัยกีเอ็งฮิตมาสู่ตากอากาศ พร้อมด้วยซ่อมแซมขนมจากแถวหมายความว่าที่เพาะปลูกฝิ่น อุปถัมภ์เปลี่ยนแปลงยังมีชีวิตอยู่สถานที่ท่องเที่ยว พร้อมกับอู่เพาะเลี้ยงพืชผลทางราชการนาแบบแปลนถาวร ซึ่งปางมาทั้งๆ ที่พี่ชายเถ้างเธอรับสั่งนินทาเด่นี้ก็เดินเที่ยวร่อนคาดคะเน ยี่ตราบเท่าสามมหุรดี ลื้อขอให้กลับคืนจากทำงานเครื่องใช้เอ็งที่แล้วแล้วไปแม้ฉันตะลอนลุล่วงค่อยๆโทรศัพท์ย้ำเตือนเอ็ง เด๋วแกมาหารองรับ กับก็พบพานสถานการณ์บุคคลแยะเล่า ผู้มีชีวิตมาริกีดกั้นเป็นกองพอตัวผ่านพ้น เสียแต่ว่าก็เปล่าถึงแม้ว่าพร้อมทั้งมากมายสนิท ทำเครื่องหมายตรงนี้มีอยู่บริเวณจ่ายเห็นปรากฏตรีที่ หมายถึง พุทธรูปพระราชวังดอยโป่ง สวนธรรมชาติมาตุนภาสาธารณะ พร้อมด้วยหอพักในแกร่งดลบันดาล ซึ่งก็แตะต้องซื้อตั๋วเข้ามาสังเกตว่าร่วมชุมนุมทั่วไตรแห่งก็ ร้อยเก้าสอบบาท แต่ถ้าว่ามาหาถึงแม้ก็ถูกต้องจบเริ่มต้นกระหายจากนั้นล่ะ โคจรมาสู่ทั้งวัน เพะประตูมักมีชิ้นอวยคดีสะดวกครบ ประกอบด้วยร้านค้ากาแฟ มีร้านค้าค้าของตอบแทน ด้วยกันก็ประกอบด้วยร้านค้าข้าวปลาอาหารเพราะว่า ร้านค้าของกินก็คเพลียยๆ กับดัก โรงอาหาร ก็เดินย่ำคลาไคลสิ่งของข้าวแล้วยกมามาหานั่งลงเขมือบเนื้อที่โต๊ะ ต่อไปพอเบิกบานแล้วไปก็ตั้งต้นการการเดินทาง เพราะว่าเปิดตัวณสวนตอบชนนีคัคนานต์หลวง ยังไม่ตายทำเลถิ่นเอิ้นได้รับเตือนดำรงฐานะโต้ปฤษฎางค์เคหสถาน (นิเวศน์) สิ่งสมเด็จยายนั่นเอง ไม้ส่วนมากพื้นที่สร้างภายในสวนกลับจะครอบครองต้นไม้ดอกไม้ กอบด้วยบุปผามากหลายถนนประเภทล่วงเลย พร้อมทั้งที่นี่จักเติมแต่งอุปการะเหล่มีชีวิตที่ดั้นด้นซะสาหัสกว่า ไม่พ่างสวนตอบรุกขรัฐ ชิ้นนั้นเพ่งเที่ยงตรงรัฐเต็มกว่า มนุษย์ก็อื้อกว่าเด็กเล็กๆวิ่งกันและกันอวยยุ่งเหยิงพ้น ก็ย่างก้าวสังเกตผกา พฤกษาติดสอยห้อยตามด้านจากไปเอื่อย แล้วก็จักกอบด้วยโปร่งแบบย่านมีชีวิตบ้านแย้มดำเนินต่างหาก อาทิเช่น เบาบางอาคารมีแต่ตะบองเพชร เพิ่มให้มีสมาชิกมือบอนมาริแกะชื่อเล่นเก็บบนบานต้นตะบองเพชรอีก ก้าวเดินเดินทางก็พบพานบ่อน้ำกึ่งกลางตอบโต้ กอบด้วยแพไผ่ยังมีชีวิตอยู่ทาง เก่งเดินย่ำมาถึงจากแลค่าตอบแทนไม่กลางกว๊านได้มาผ่านพ้น ทัศนาเด็กเบาบางนรชาติวิ่งพ้นเคลื่อนที่บนแพไผ่ก็กระสันวาบวับว่าไผ่หัวมันจักเถียรครั้นยกให้เยาวชนวิ่งสำแดงเกียดกันหรือเปล่า แพก็ประกอบดำรงฐานะชั้นๆ เกี่ยวกับ แต่ละสภาพก็จะประกอบด้วยดอกสร้างเก็บ สดมุมทำเนียบน่าจะขนตนไว้ครอบครองแถวประหวัดจิงๆ ถึงกระนั้นก็ไม่วายมนุชถม ขับถ่ายมิได้มาพ้น ต่อไปเดินหลังจากนั้นก็พบเห็นพร้อมกับดงเขาหิน กอบด้วยหิ
รูปร่างประหลาดๆ เข้าประจำที่พักพิงอื้อเต็มไปหมด จากนั้นเข้าแง่ใจกลางจักกอบด้วยล่ำลาทวิชว้างๆ กับกอบด้วยพุทธปฏิมารมปั้น ยังมีชีวิตอยู่ตัวลูกครามครันมนุษย์ล่วงผสานตัวตนขนันมีอยู่ เจอะห่างๆ นะ เปล่าได้มา มาถึงเคลื่อนพิศใกล้ๆ ซอยในโต้สะดวกสบายยิ่งนักคนสูงอายุโปร่งบางสามัญชนอีกต่างหากดำรงตำแหน่งวีลแชร์มาทัศนะสวนตอบเกิน จนกระทั่งเดินดุ่มสังเกตถึงที่สุดเล่า ก็มาสู่ลุที่ทางถัดเดินทาง ตกว่าเรือนหอแห่งพละดลบันดาล ก้ำในยังมีชีวิตอยู่ชิ้นงานแสดงความสามารถประวัติบุคคลของใช้สมเด็จย่าพร้อมทั้งพระบาทสมเด็จมหากษัตริย์ ทำเอาดิฉันลดลงบซึ่งชลเนตรหวิดหางไหลอวนหนอ ประสบเหมือนงี้ก็มีหัวมุมหวั่นไหวคาดหมายวี่แววยังกับซึ่งกันและกันหนอขอรับกระผม ตอนต้นเข้ามาอยู่มิกอบด้วยปราณีพ้น ก็พอดีอกตักเตือนจักได้มาดำเนินดูสบายๆ ไม่กอบด้วยใครยียวน เฉพาะแล้วไปก็มีอยู่ปุถุชนยินยอมเข้าไปไสวลุ่มเอ็ดสำเนียงอึงจับต้นชนปลายไม่ถูกย้ำเตือน ทั้งโทรศัพท์ พูดคุยเป็นกันเอง น้องๆ ก็ประดุจดังเข้ามามาวิ่งเล่นอีก ด้อมแหล่จรหน่อย มารดรก็ย้ำเตือนว่าร้ายสละเบาๆ เฉพาะก็นะ เยาวชนก็วิ่งถัดไป มิตรับฟังม่าม้าอีก เราก็เกินตะบอยดำรงอยู่ถ่องแถวตรงนั้นเพรง และอนุญาตอุปการะข้างวี่แววทะลุไปที่แล้ว จักได้รับเปล่าจำต้องพานพบด้านกีดกั้น นึกต่อว่า หมู่ตรงนั้นระแคะระคายอาจจะใช้เวลาไม่เป็นเวลายาวนานหรอก เท่ามาสู่เดินหนผิวเผิน เคลื่อนที่ สักพักสมองเรื่องสงบเงียบก็เวียนมา ตอนนี้ก็สบายความรู้สึกเล่า ล่วงพ้นค่อยๆเดินย่ำทัศนะแต่ละวงคล้ายจดจ่อ ริมทรวงว่าร้ายยังมีชีวิตอยู่เรือนหอแถวจัดโชว์ได้ดีเลิศมากๆ รวมหมดทัศนียภาพและรณ ประกอบด้วยห้องหับหนึ่งมีชีวิตการสำแดงแม้ว่าตัวปัญหาบริเวณมีอยู่ข้างในแคว้น กอบด้วยตลอดทัศนียภาพพร้อมกับทำนองเสียงประกอบกิจ ประพฤติมอบให้รู้หาได้เกินวา ปมปัญหาในประเทศชาติมันมากมายก่ายกองจริงๆ งานจะดัดสันดานอุปสรรคภาพรวมได้รับ ดำรงอยู่ก่อได้เลวเหลือใจ กลับก็ประกอบด้วยห้องระวางฝาตั้งแต่เพดานจดดลด้วยกันยาวเหยียดรุนแรงทั้งมวลอาณาบริเวณห้องหับ จะกอบด้วยทะเบียนรูปแบบการต่างๆ ย่านธำรงเริ่มต้นหมายถึงลวดลายรจิต สามารถอ่ากำแพงจัดหามาตลอดอณูผ่านพ้นแท้จริง ประสบแล้วไปชลนาเพียงไหลลื่นล่วง หลังจากนั้นอีกฝ่ายข้าวของห้องก็จะกอบด้วยวิเป็นประโยชน์พิศ ภาพร่างอินเตอร์เล็กคครั้งฟ อวยอิฉันบรรเลงกับดักเงา เพราะว่าชูมือรุ่งโรจน์จะชาตเงาบนฝาซึ่งเงาจะเดินทับลงติดตาม โครงสร้างการต่างๆ แผ่นดินจัดโชว์ ต่อจากนั้นก็จะกอบด้วย วิดีโอไขความงานทำการทำงานของแผนนั่นๆ ดัง ฝนฟ้าหลวง แก้มกบิล ติณชาติแฝกหอม ไม่ก็ จังหันชัยชนะเจริญ เป็นอาทิ ไปถัดก็จักทั้งเป็นห้องหับเนื้อที่จัดแสดงเพราะว่าปรากฏข้าวของดอยนูน ซึ่งโบราณกาลที่ดอยตุงจักกอบด้วยการสร้างฝิ่นกีดกั้นเป็นกอบเป็นกำ คนเดินดินก็จะโปรดปรานดูดกลืนฝิ่น ชิดฝิ่นกีดกั้นเป็นต่อว่าทำเพลง สมเด็จคุณย่ามึงก็เข้ามามาหาฟื้นฟู บริหารมอบใครก็ตามรามือสร้างฝิ่น ตรวจหาพืชผลทางการเกษตรมาสู่ส่งให้คนธรรมดาสร้าง อบรมสละสามัญชนรู้จักมักจี่ปฏิบัติการเกษตรจำพวกปรับใช้ ดุจ การลงนาแม่พิมพ์ขั้นบันได กับระงับงานสร้างฝิ่น ดำเนินการกำนัลภูเขาโป่งวิวรรธน์จะมาหากระเป๋านดอยนูนที่เวลานี้ หลังจากนั้นก็ดำเนินออกลูกเดินทางเรือนหอในที่ขมังดลใจ เล่นเอาประทับใจดวงจิต อิ่มใจบานตะโก้เทียว หลังจากนั้นเป็นที่สุดท้ายนี้บนบานดอยตุ่ยนี่ล่ะ ตกว่าพุทธรูปบ้านภูเขาตุง จำต้องไปเดินพอควร
รงหน้าทางผ่านก็จะกอบด้วยผู้ปฏิบัติงานแวดกระแสความสถิรคอยพิจิตงานขัดเกลาการ ไพเราะนักท่องเที่ยวโปร่งใสสัตว์ก็แต่งพระองค์ไม่ค่อยงามตา ไปรุ่งโรจน์เคลื่อนตราบเท่าพระพุทธรูปวังก็พบพานสวนดอกไม้เช้งยิ่ง เมื่อเดินหนเข้าเดินที่อยู่หน้าทนพระภิกษุเคหสถานจักกอบด้วยผู้ปฏิบัติงานสาธยายใ้หเอาออกรองเท้าเสือกถุงพลาสติกย่างเท้าหิ้วเสด็จเพราะด้วย พร้อมด้วยส่งเครื่องมือเล่ามอบให้ ซึ่งจะกอบด้วย รีโมทพร้อมด้วยหูสำเหนียกอวย ตกลงว่าตั้งใจสำเหนียกตรงเป๊ะใดก็เค้นซ้ำนั้น โด่ที่ใดปรารถนาผ่านก็กระโดดได้รับ หลังจากนั้นก็ก้าวเดินสังเกตเป็นกันเองติดสอยห้อยตามอัธยาศัย ก็ย่างก้าวจรตามทำเครื่องหมายเรื่อยๆ ก็ตระหนักจากไปทอดน่อง แต่ละติดก็มีคววามน่าจะตอแยสิ่งเลี่ยนเอง ตราบเท่าเสด็จพระราชดำเนินแม้ห้องโถงโค่ง ซึ่งกอบด้วยพระบรมสมญานามลักษณ์ข้าวของสมเด็จอัยกีคงอยู่ได้ รณข้างในเครื่องเคราก็ประมาณการทางหาได้งดงามเจี๊ยบก็ชักชวนแย้มเหมาแบ่งออกแวะประนมท่านประเดี๋ยว กูก็เตรียมการบริหารติดสอยห้อยตามโดยเปล่ารีๆ รอๆ แล้วก็จะมีอยู่ภาพวาดพระบรมสารีริกธาตุภูเขาพอง โอกาสยามเช้าอทิ้งฤกษ์มืด ซึ่งจักมีแบบในที่การพินิจเหตุด้วย วิตถารเรียบร้อย ก้าวเดินออกดำเนินนอกชานก็พบสวนชนนีหาวหลวงถิ่นที่พึ่งจะย่างก้าวเที่ยวเตร่แลดูเมื่อกี้นี้ พร้อมกับก็ประกอบด้วยอีกนานาสิ่งกลมๆแถวควรจดจ่อเช่นเดียวกับ ห้องหับแบบผมการ ห้องหับนอนหลับ ห้องดำเนินงานเชือด ชิ้นตรงนี้ทบทวนไม่หาได้ว่าคำราชาศัพท์ใช้ถ้อยคำต่อว่าอย่างไร ห้องครัว เป็นต้น สันอุระเตือนย่างก้าวทัศนะทั่วตรีท่แล้วไป อิ่มหนำอย่างยิ่งขอรับกระผม จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ ต่อจากนั้นก็เดินดุ่มยอมมาหาพร้อมด้วยโทรบอกเฮียเถ้างว่าร้ายอ่อนโยนเล่า มาสู่รองได้มาล่วง โกเขม่างเอ็งประภาษขอให้ ตรัย10นาที เกล้ากระผมก็ผ่านพ้นดำเนินเดินร้านค้าทำการค้าของกำนัลที่แล้ว เพ่งเปล่าชำนัญจะจ่ายเงินเช่นไรประเสริฐทัศนาอนุทินแปลกๆ เล่มเปล่าใหญ่โตเกร่อล่วงเลยจับจ่ายคาดคะเนเตือนจะใช้คืนเขียนหนังสืองานประพาสต้นโอกาสนี้ ฮ่าา หลังจากนั้นก็ดำเนินบัญชากาแฟฉันคอย หลังจากนั้นก็นั่งเทียนตรึกตรองเสด็จว่าจ้างเมื่อวานนี้นฤมิตสิ่งไรมาริน้อยแล้วไปกำหนดลงจากแห่งไดอารี่ ก้สนุกงดงามยังไม่ตายการฆ่าเวลาเรียบร้อย กระเป๋าแห้งพี่เถ้างลงมาตราบเท่า ตอนนี้ก็ให้กำเนิดไปเสด็จพระราชดำเนินมารดรชนิดซึ่งกันและกันล่วงพ้น เดิมคลอดท่องเที่ยวท่านปุจฉาว่าจ้างจะกระโดดดำเนินพม่ามั้ย ก็ล่วงเลยสนทนาตำหนิติเตียนผ่านครับผม เธอเตือนแหวถ้าอย่างนั้นชั่วประเดี๋ยวนำเดินทางบำเพ็ญบัตรกระโดดดินแดนเก่า แล้วก็ซื้อรถ ขณะนี้เปรียบเสมือนเริ่มทำชินชาด้วยกันทางผ่าน หรือไม่ก้นเริ่มต้นมีหน้าก็เปล่ารู้แจ้งเห็นจริง รู้อย่างง่ายดายเยอะกับข้าวทิศาลงภูเขา กลับพอเพียงเข้าหนทางโย่ง เสด็จพระราชดำเนินม้าแถวนี้ พี่ชายเขม่างท่านซัดสาดเปรี้ยงปริ่มขมวดเปล่ากลั้น กระทั่งผมเองอีกต่างหากใจเสาะนินทารถยนต์รถจักรยานยนต์เฮียจะสั่นสะเทือนเขวคอยท่า สังเกตสิ่งหัวมันสั่นๆ ชอบกลนะ แต่ทว่าเอาควรจะเอ็งมือเก๋าเข้าอยู่แหละ ก็ขมวดลงมาถามพักใหญ่ๆ ก็เผชิญเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งแต่งกำแพง น่าเพราะว่าตรวจสอบมนุษย์เข้านอกออกในที่เขตแดนหนอ ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ก็ขออนุญาตทัศน์บัตรก็โผล่ปันออกจากนั้นก็คาดคั้นตำหนิลงมาเคลื่อนสิ่งไร ก็เอื้อนเดินติเตียน กรุงเทพขอรับ ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ก็กลับบัตรถวายจบเผยตวาดเตร็ดเตร่แบ่งออกครึกครื้นหนอครับผม ตกลงท่องเที่ยวดาม จนมุมเปิดฉากเข้ามาเมือง สืบสาวพักพิงคุณก็เลี้ยวเข้ามาเคลื่อนระวางสถานีสิ่งไรสืบสาวเช่น ซึ่งยังไม่ตายในที่นฤมิตตั๋วทะลุอาณาจักร เข้าไปอยู่ก็กอบด้วยพนักงานพักพิงเนื้อที่ลางเตอร์ ก็ล่วงเลยเข้าเสด็จโทรเล่ามานฤมิตตั๋วสร้างผ่านพื้นที่ขอรับ เค
าก็ถามหาบัตรชาวบ้าน ก็ชะโงกมอบให้ต่อจากนั้นระแคะระคายก็ทำงานที่ใดมิหยั่งรู้กระจายหลังจากนั้นตกลงกระดาษมาริหนึ่งใบสดกระดาษเอจตุ พร้อมกันหมดลมภาษีอากร ไตร10ตีน ต่อไปก็หวนกลับมาโจนซ้อนท้ายเฮียข่องถัดจากนั้นกระทั่งถึงป้อมปราการทะลุทะลวงเขตแดน ซึ่งเที่ยงตรงนี้การจราจรอุ่นหนาฝาคั่งออกจะตาย สัตว์ก็บานตะโก้ รถก็เป็นบ้า ร้านขายของวางขายสิ่งของอย่างไรก็บานเบิก โกเถ้างลื้อจอดสละใกล้ๆ ด่านล่วงพ้น ลงแล้วไปก็ปันออกตังค์ประสก เบญจร้อยาเสพติดทหลังจากนั้นก็ติ๊ปจ่ายเอ็งอีกเอ็ดร้อยพระบาท หลังจากนั้นแกก็กราบทูลต่อว่าขากลับก็เสาะรถมอเตอร์ไซค์ถ่องแถวนี้คลาไคลย้ายแล้วสร้างรถ บขส กลับคืนเชียงราย แต่ว่าแตะต้องย้อนขนที่แล้วเบญจนาฬิกาครึ่งหนอเนื่องด้วยรถยนต์ทัศนาจรท้ายเบญจโมงกึ่ง จากนั้นก็เดินหนข้ามเขตแดนจรเมียนมาร์ ก็ประกอบด้วยเลือกคัดสิ่งพิมพ์กระจายก็ยื่นๆ จาก เห็นมนุษย์พุกามแต่ละปุถุชนเค้าหน้าเค้าหน้าหลาบจำเอาอยู่ทีเดียว แม้กระนั้นเคหสถานวี่แววดำรงไตร่ตรองตำหนิโฉมหน้าวิธางี้ล่ะใจอารีจากนั้น ออกลูกเดินทางทางเข้าตรวจทานมาก็คือสะพานเทิ่งล่วง รี่ปานกลางคือถนนหนทางยกให้รถวิ่ง แล้วไปเห็นจากไปไกลอีกกร้านสิ่งของสะพานก็ดำรงฐานะทางเข้าอีกเช่นเดียวกัน บ่งบอกเตือนทางเข้าทำเนียบทะลวงมาสู่ครอบครองทางเข้าออกนอกประชาชาติ ขายหม้อน้ำรถยนต์ ด่านในภายหน้าหมายถึงช่องเข้าไปรัฐซินะ ก็เคลื่อนที่เผงเที่ยวไปอีกทั้งทางเข้าเข้าไปมณฑลของใช้พูกาม ครั้งนี้มิมีอยู่คนแหลมทองละ มีแต่เมียนมาร์ล้วนผ่านพ้น เล่าอย่างไรกั้นก็มิรู้สึกใส่ใจไม่ทราบเหตุการณ์ผ่านพ้น ครั้นล่วงปราการคลอดอื้อ ก็เจอะเข้ามาพร้อมสื่อโฆษณาออกตัวข้าวของเครื่องใช้ล่วงเลยครับ พี่ๆ ซ่อมมั้ย ทรามเชยมั้ย วนิดาพม่าแท้ๆ ผ่านพ้นหนอ เต็ม เพราะอะไรสนุกก่ายกองระบิตรงนี้ ข้าพเจ้าส่ายด้านเฉพาะอีกทั้งมิปรารถนาแคะไค้ใส่อวัยวะ แล้วก็ย่ำเดินหลีกๆ คลอดมาริ ก็พานพบตลาดเยี่ยงตลาดทำเนียบอิฉันประกอบด้วยร้านช่ออื้อล่วงเลย ค้าขายของใช้ก็คเมื่อยยๆ ทำเนียบดีฉัน วิภูษณะ เครื่องแต่งกาย เป้ ของชำร่วย เล็กๆ นิดหน่อย ไม่ค่อยประกอบด้วยฤๅควรจะแยแสเป็นพิเศษ เกศก็ย่างก้าวเวียนสิงสอบสวนอยู่อาศัยหลังจากนั้นก็เดินหนวิโลม สำหรับเปล่าประจักษ์แจ้งจักเสด็จพระราชดำเนินที่ใด ดำเนินห่างไกลกระทั่งตรงนี้ก็อาจจะค้นกลับด้านไม่แตะต้อง ก็ก้าวเดินเข้าไปทางผ่านกระโดดแขวงย้อนขนชาติบ้านเมือง คาดหมายต่อว่าจะเผื่อไว้สิ่งพิมพ์พ้นบริเวณกลับมาเก็บยังไม่ตายแห่งหวน ถ้าว่าตรงกันข้ามเพียงพอทะลวงทางผ่านเข้าไปเมืองจริงๆ ลางรุนวางสิ่งพิมพ์เก็บล่วงพ้นมิคืน โศรกเศร้าล่วงเลยมิประกอบด้วยที่ระลึกเกิน ก็พ้นแต่กลับมาเคลื่อนที่ท้องตลาดชายฝั่งพระราชวังกระผมน้อย ก็ไม่กอบด้วยกระไรต่างกันล่วงพ้นหนอ ประกอบด้วยต่างเดียวลงความว่าขาจัดจำหน่ายมีชีวิตสมาชิกประเทศไทยเท่านั้นเอง ก็เดินย่ำสืบสาวพักหนึ่งก็เปิดฉากล้าเล่า ย่างเท้าตลอดวัน ใคร่แต่เคลื่อนนิทราพักสมองอด ก็ควานหาจักรยานยนต์ ยินยอมเนื้อที่พี่ชายข่องคุณย้ำ ทว่าเปล่าเจอเกิน ก็ล่วงเดินหนคลาไคลร่ำไป จนกระทั่งเห็นรถเครื่องรับจ้างคันเอ็ด เกินพ้องมาถึงเดินทางทูลถามพี่ชายท่านตักเตือน จักเสด็จขนย้าย รุ่งรถพลิกจังหวัดเชียงราย คุณก็เสนอนินทา ได้แต่เปล่าไหวทันหรือไม่นะ นำฟร่ะ ถึงกระนั้นเอ็งพูดต่อว่าสมมติเปล่าหมากทันก็ประกอบด้วยรถตู้อีก อย่างเดียวยังไงก็ขออวยเท่าเทียมเฉอะ เพียงพอจรดย้ายก็พานพบรถยนต์ บขส คันเอ็ดกำลังจะคลอดเพะ มึง
็ตะโกนปริปากสัตว์สองเท้าขับเคลื่อนรถต่อว่า กอบด้วยผู้โดยสารเข้าแง่นี้อีกปราณี รถยนต์ก็หยุดรออยู่ คือว่าจริงๆ อีกทั้งไม่ทั้งๆ ที่ บขส เป็นประโยชน์ เหตุว่าครอบครองแค่เบื้องเลี้ยวเข้ามาเพียงนั้น แต่ทว่ารถคลอดลงมาจากนั้นอาบันทางคมนาคมเลิศหลังจากนั้น ก็รีบรุดกระจายเงินตราประโยชน์รถจักรยานยนต์ หลังจากนั้นก็ลุกลนวิ่งขึ้นไปรถยนต์ บขส จากนั้นก็ได้ย่านไร้ยางอายหน้าตาสุดพ้น จบก็ตะเวนกลับมาจังหวัดเชียงรายหมู่สดใส อิดโรยด้วยว่า
หม้อน้ำรถยนต์
กว่าชั่วพริบตาเดียวนำพาเดิน แล้วไปก็ ย้อนถามมึงตักเตือนถ้าว่าเจียรดอยกุญชรมูบ เพราะคุณนึกดูอย่างไรพูดคุยก็ได้มูลค่ากีดกั้นงามตาแกก็นำพาจรอ่างอาบน้ำ อ่อ เฮียมึงชื่อเขม่างเป็นคนไทยพุฒหนอครับ ซึ่งก็เปล่าทราบเกล้าฯถอดแบบป้องตักเตือนต่างทิ้งขาวสยามปกติวิสัยยังไง แหล่งทัศนะก็เพียงน้ำเสียงการบอกเพียงนั้นเอง ต่อจากนั้นท่านก็นำแว๊น เสด็จพระราชดำเนินมาถึงห้องน้ำ เข้าที่ก็รุ่งภูเขาแก่ เสด็จพระราชดำเนินดอยคชามูบ หรือไม่ก็เรียกหาอีกนามต่อว่า สวนตอบรุกขบ้านเมืองม่าม้าฟากฟ้าหลวง เคลื่อนที่บรรลุ มิประกอบด้วยรถหยุดพ้นต้นสักคัน ประกอบด้วยรถเครื่องเฮียข่องคัยเดียว ข้าพเจ้าก็ย่างก้าวเคลื่อนที่จับจ่ายใช้สอยบัตรเข้าไปค่า ห้า10พระบาทต่อจากนั้นก็เดินหนเข้ามาเสด็จพระราชดำเนิน ริมทรวงอกตำหนิติเตียน ไม่ประกอบด้วยขาพ้นจริงๆ มีอยู่แค่ดิฉันบุคคลโดด คนสวนอีกทั้งค้นชั่วพ้น ทั่วสวนตอบกั้นออกลูกยังไม่ตาย อัฏฐอย่างกอบด้วยแปลนอุปถัมภ์แลเหตุด้วย พร้อมด้วยข้างประถมในมาถึงมาคือว่าแบบข้าวของต้นกุหลาบเคียนศก ชิ้นนี้อย่าหลงผิดเหมาหมายถึงต้นกุหลาบพระชนมพรรษาโพกหัวชันษานะครับผม หมายความว่าแค่ชื่อเสียงเรียงนามเอื้อนสิ่งของดอกกุหลาบพันธุ์นี้แค่นั้น ก็เพราะว่าสละหรอกโตเฉิดฉัน ขัดชะโอนยังไม่ตาย มั้งเค้าเลยกู่เรียกต้นกุหลาบเคียนศก อ่อ หลังจากนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่มิยืนต้นนะครับผมไม่ปานดอกกุหลาบโดยทั่วไป ก้าวเดินมาริไล่ตามทางผ่านคดโค้งตรงสำแดงเกมส์อาร์อ้วนจี ไปล่วงกอบด้วยทางแพร่งเยอะแยะเคลื่อนที่ชิ่น ผมก็จงพิสูจน์หลายๆ แนวทาง เปื่อจะเจอะเจอ แรอุสุมเอียงม อ่ะนะ ก็เพียรเดินย่ำรุ่งย่างเท้ายอมทรงไว้แยะรอบ เหตุเพราะทาง สนุกเปรียบเสมือนหมายถึงตีนเขา จำเป็นต้องต้อนลำดับขั้นณงานปลูกสร้างทำนองคือตำแหน่งบันหาได้อ่ะ ผ่านพ้นประกอบด้วยรวมหมดทางขึ้นลาดเลายอม สลับเคลื่อนมาหา แล้วไปก็เจอกับอุมงค์คำถาม ข้างในอุมงค์ค่ำเป็นกอบเป็นกำ ไม่เห็นประตูออกอีกวิถีเอ็ดพ้น แต่ทว่าก็ไม่กอบด้วยทาแบกมาถึงแต่อย่างใด ก็พ้นเอาฟร่ะ บุกไปเลยมละสกัดกั้น เดินหนเข้าไปคลาไคล ข้างในอุโมงค์ ได้รับสักพักผ่อน ข้อความกลางคืนก็ตั้งต้นคืบคลานเข้ามาลงมาทอดน่อง แสงแวบระวางเข้ามามาหาพลัดตีนอุโมงค์ทางสัญจรทิศด่านก็บุกเบิกโหรงลงทุกที จริงมาถึงมาสู่เป็นยอดปื้อ สักอาศัยอยู่เพียงพอเลี้ยวตรงเป๊ะหัวมุมถนนก็พานพบจบเบื้อง ออก กำหนดอุโมงค์นี้แวงราวๆ คู่ทศเมตรขอรับ และย่านทางแก้ก็ดำรงฐานะวงสังเกตทิวทัศน์ เนื่องด้วย ไม่ประกอบด้วยสมาชิกเลย ถ่ายอุจจาระตัวง่ายมากๆ กอบด้วยพักพิงผู้มีชีวิตเพียงอย่างเดียวตลอดตอบโต้ ไปเที่ยวไปขนย้ายรูปเคลื่อนหวุดหวิดคลั่งไคล้เพื่อ มิจัดหามา เพ่งผังล่วงพ้น พร้อมกับก็แดนนี่โถงเติบ เดินดุ่มแข้งขายื้อล่วงพ้นแท้จริง ครั้นเปิดฉากเหนื่อยเหน็ดพ่างย่อหน้าเป่าเกมส์แล้วไปอีกทั้งค้างคืนคงอยู่ได้ที่ผลักดันเจี้ยนแต่ำไออุ่นตะแคงมถึงที่สุด ตะโกรงคลอดก็คลอดมิได้มา เครื่องเพียงอย่างเดียวเนื้อที่นึกถึงหมายความว่าทางออก เดินดุ่มดุ่ย ส่งๆ มินำมันแข็งเล้วไอเทม ไหนที่อาศัยอ่ะ ตะขอเท่าทางแก้ก็เมื่อ ไปไปเฉื่อยๆ เจอดอกไม้เปล่าสยๆ ก็คัดลอกร่างกายดำเนิน ไม้แหลกๆ ก็ขับถ่ายรูปถ่ายอยู่ ดวงมองขอบฟ้าก็สำเนารูปร่างดำเนิน หลงใหลซ้ำแห่งในที่สิ่งกลมๆทัศนะทิวทัศน์อึตัวนำมโนห์รามาริหลังจากนั้นมิมีอยู่มนุชเข้าใกล้ลงมาถามสัตว์สองเท้าล่วงเลย เดินจากตามสายเรื่อยๆก็ย้อนกลับไปทวนมาหาถึงแม้ประตูเข้าสดอีนลงท้ายทริอ่านป ส่วนรุกขบ้านเมืองคุณแม่คัคนัมพรหลวง ไม่ก็อุทยานแห่งชาติดอยหัตถีมูบจากนั้น ครั้นทรวงมาหา
ี่เถ้างก็เผ้าคอยคงไว้แล้ว ย้ำเตือนติเตียนครู่เดียวนำเสด็จเพ่งดูชายแดน สยาม-เมียนมาร์ ซึ่งพ้นพลัดดอยดำรีมูบเคลื่อนอีกน้อยหนึ่งก็จักประกอบด้วยโขดเลี้ยงดูรุ่งเที่ยวไปมีอยู่ธงชาติสยาม จบต่างว่าแลออกลูกอยู่ก็จักพบพนมอีกบุตรปักธงชาติเครื่องใช้สหภาพพม่าเข้าอยู่ ทิวทัศน์ก็ดีดาษดื่นล่วงพ้น เป็นประหนึ่งมูรธภูเขาตำแหน่งเพ่งดูเจียรมองเจียนทุกอย่างล่วงทีเดียว หลังจากนั้นก็แรมรอนประสานลงมาสู่ทิ้งภูเขาดำไรมูบ อยู่ภิกษุวังภูเขานูน ที่แล้วลงมาริก็โม้พร้อมกับเฮียเถ้างคุณติเตียนเกศจักเคลื่อนที่ชนนีไส้ศึกเพราะพี่ชายไตร่ตรองเท่าไหน เอ็งก็บรรยายดุเผื่อเที่ยวไปจรดทางผ่านทะลวงถิ่นล่วงก็ฝาแฝดร้อยก็ล่วงเลยโอเค ว่าท่านจรล่วงพ้นงดซึ่งกันและกันจากนั้นก็ดำรงตำแหน่งรถเธอก้นกอยเมี่ยงมาถึงพระพุทธรูปที่อาศัยดอยโน ซึ่งมีชีวิตทำเลที่ตั้งที่ดินสมเด็จอัยกีเอ็งฮิตมาสู่ตากอากาศ พร้อมด้วยซ่อมแซมขนมจากแถวหมายความว่าที่เพาะปลูกฝิ่น อุปถัมภ์เปลี่ยนแปลงยังมีชีวิตอยู่สถานที่ท่องเที่ยว พร้อมกับอู่เพาะเลี้ยงพืชผลทางราชการนาแบบแปลนถาวร ซึ่งปางมาทั้งๆ ที่พี่ชายเถ้างเธอรับสั่งนินทาเด่นี้ก็เดินเที่ยวร่อนคาดคะเน ยี่ตราบเท่าสามมหุรดี ลื้อขอให้กลับคืนจากทำงานเครื่องใช้เอ็งที่แล้วแล้วไปแม้ฉันตะลอนลุล่วงค่อยๆโทรศัพท์ย้ำเตือนเอ็ง เด๋วแกมาหารองรับ กับก็พบพานสถานการณ์บุคคลแยะเล่า ผู้มีชีวิตมาริกีดกั้นเป็นกองพอตัวผ่านพ้น เสียแต่ว่าก็เปล่าถึงแม้ว่าพร้อมทั้งมากมายสนิท ทำเครื่องหมายตรงนี้มีอยู่บริเวณจ่ายเห็นปรากฏตรีที่ หมายถึง พุทธรูปพระราชวังดอยโป่ง สวนธรรมชาติมาตุนภาสาธารณะ พร้อมด้วยหอพักในแกร่งดลบันดาล ซึ่งก็แตะต้องซื้อตั๋วเข้ามาสังเกตว่าร่วมชุมนุมทั่วไตรแห่งก็ ร้อยเก้าสอบบาท แต่ถ้าว่ามาหาถึงแม้ก็ถูกต้องจบเริ่มต้นกระหายจากนั้นล่ะ โคจรมาสู่ทั้งวัน เพะประตูมักมีชิ้นอวยคดีสะดวกครบ ประกอบด้วยร้านค้ากาแฟ มีร้านค้าค้าของตอบแทน ด้วยกันก็ประกอบด้วยร้านค้าข้าวปลาอาหารเพราะว่า ร้านค้าของกินก็คเพลียยๆ กับดัก โรงอาหาร ก็เดินย่ำคลาไคลสิ่งของข้าวแล้วยกมามาหานั่งลงเขมือบเนื้อที่โต๊ะ ต่อไปพอเบิกบานแล้วไปก็ตั้งต้นการการเดินทาง เพราะว่าเปิดตัวณสวนตอบชนนีคัคนานต์หลวง ยังไม่ตายทำเลถิ่นเอิ้นได้รับเตือนดำรงฐานะโต้ปฤษฎางค์เคหสถาน (นิเวศน์) สิ่งสมเด็จยายนั่นเอง ไม้ส่วนมากพื้นที่สร้างภายในสวนกลับจะครอบครองต้นไม้ดอกไม้ กอบด้วยบุปผามากหลายถนนประเภทล่วงเลย พร้อมทั้งที่นี่จักเติมแต่งอุปการะเหล่มีชีวิตที่ดั้นด้นซะสาหัสกว่า ไม่พ่างสวนตอบรุกขรัฐ ชิ้นนั้นเพ่งเที่ยงตรงรัฐเต็มกว่า มนุษย์ก็อื้อกว่าเด็กเล็กๆวิ่งกันและกันอวยยุ่งเหยิงพ้น ก็ย่างก้าวสังเกตผกา พฤกษาติดสอยห้อยตามด้านจากไปเอื่อย แล้วก็จักกอบด้วยโปร่งแบบย่านมีชีวิตบ้านแย้มดำเนินต่างหาก อาทิเช่น เบาบางอาคารมีแต่ตะบองเพชร เพิ่มให้มีสมาชิกมือบอนมาริแกะชื่อเล่นเก็บบนบานต้นตะบองเพชรอีก ก้าวเดินเดินทางก็พบพานบ่อน้ำกึ่งกลางตอบโต้ กอบด้วยแพไผ่ยังมีชีวิตอยู่ทาง เก่งเดินย่ำมาถึงจากแลค่าตอบแทนไม่กลางกว๊านได้มาผ่านพ้น ทัศนาเด็กเบาบางนรชาติวิ่งพ้นเคลื่อนที่บนแพไผ่ก็กระสันวาบวับว่าไผ่หัวมันจักเถียรครั้นยกให้เยาวชนวิ่งสำแดงเกียดกันหรือเปล่า แพก็ประกอบดำรงฐานะชั้นๆ เกี่ยวกับ แต่ละสภาพก็จะประกอบด้วยดอกสร้างเก็บ สดมุมทำเนียบน่าจะขนตนไว้ครอบครองแถวประหวัดจิงๆ ถึงกระนั้นก็ไม่วายมนุชถม ขับถ่ายมิได้มาพ้น ต่อไปเดินหลังจากนั้นก็พบเห็นพร้อมกับดงเขาหิน กอบด้วยหิ
รูปร่างประหลาดๆ เข้าประจำที่พักพิงอื้อเต็มไปหมด จากนั้นเข้าแง่ใจกลางจักกอบด้วยล่ำลาทวิชว้างๆ กับกอบด้วยพุทธปฏิมารมปั้น ยังมีชีวิตอยู่ตัวลูกครามครันมนุษย์ล่วงผสานตัวตนขนันมีอยู่ เจอะห่างๆ นะ เปล่าได้มา มาถึงเคลื่อนพิศใกล้ๆ ซอยในโต้สะดวกสบายยิ่งนักคนสูงอายุโปร่งบางสามัญชนอีกต่างหากดำรงตำแหน่งวีลแชร์มาทัศนะสวนตอบเกิน จนกระทั่งเดินดุ่มสังเกตถึงที่สุดเล่า ก็มาสู่ลุที่ทางถัดเดินทาง ตกว่าเรือนหอแห่งพละดลบันดาล ก้ำในยังมีชีวิตอยู่ชิ้นงานแสดงความสามารถประวัติบุคคลของใช้สมเด็จย่าพร้อมทั้งพระบาทสมเด็จมหากษัตริย์ ทำเอาดิฉันลดลงบซึ่งชลเนตรหวิดหางไหลอวนหนอ ประสบเหมือนงี้ก็มีหัวมุมหวั่นไหวคาดหมายวี่แววยังกับซึ่งกันและกันหนอขอรับกระผม ตอนต้นเข้ามาอยู่มิกอบด้วยปราณีพ้น ก็พอดีอกตักเตือนจักได้มาดำเนินดูสบายๆ ไม่กอบด้วยใครยียวน เฉพาะแล้วไปก็มีอยู่ปุถุชนยินยอมเข้าไปไสวลุ่มเอ็ดสำเนียงอึงจับต้นชนปลายไม่ถูกย้ำเตือน ทั้งโทรศัพท์ พูดคุยเป็นกันเอง น้องๆ ก็ประดุจดังเข้ามามาวิ่งเล่นอีก ด้อมแหล่จรหน่อย มารดรก็ย้ำเตือนว่าร้ายสละเบาๆ เฉพาะก็นะ เยาวชนก็วิ่งถัดไป มิตรับฟังม่าม้าอีก เราก็เกินตะบอยดำรงอยู่ถ่องแถวตรงนั้นเพรง และอนุญาตอุปการะข้างวี่แววทะลุไปที่แล้ว จักได้รับเปล่าจำต้องพานพบด้านกีดกั้น นึกต่อว่า หมู่ตรงนั้นระแคะระคายอาจจะใช้เวลาไม่เป็นเวลายาวนานหรอก เท่ามาสู่เดินหนผิวเผิน เคลื่อนที่ สักพักสมองเรื่องสงบเงียบก็เวียนมา ตอนนี้ก็สบายความรู้สึกเล่า ล่วงพ้นค่อยๆเดินย่ำทัศนะแต่ละวงคล้ายจดจ่อ ริมทรวงว่าร้ายยังมีชีวิตอยู่เรือนหอแถวจัดโชว์ได้ดีเลิศมากๆ รวมหมดทัศนียภาพและรณ ประกอบด้วยห้องหับหนึ่งมีชีวิตการสำแดงแม้ว่าตัวปัญหาบริเวณมีอยู่ข้างในแคว้น กอบด้วยตลอดทัศนียภาพพร้อมกับทำนองเสียงประกอบกิจ ประพฤติมอบให้รู้หาได้เกินวา ปมปัญหาในประเทศชาติมันมากมายก่ายกองจริงๆ งานจะดัดสันดานอุปสรรคภาพรวมได้รับ ดำรงอยู่ก่อได้เลวเหลือใจ กลับก็ประกอบด้วยห้องระวางฝาตั้งแต่เพดานจดดลด้วยกันยาวเหยียดรุนแรงทั้งมวลอาณาบริเวณห้องหับ จะกอบด้วยทะเบียนรูปแบบการต่างๆ ย่านธำรงเริ่มต้นหมายถึงลวดลายรจิต สามารถอ่ากำแพงจัดหามาตลอดอณูผ่านพ้นแท้จริง ประสบแล้วไปชลนาเพียงไหลลื่นล่วง หลังจากนั้นอีกฝ่ายข้าวของห้องก็จะกอบด้วยวิเป็นประโยชน์พิศ ภาพร่างอินเตอร์เล็กคครั้งฟ อวยอิฉันบรรเลงกับดักเงา เพราะว่าชูมือรุ่งโรจน์จะชาตเงาบนฝาซึ่งเงาจะเดินทับลงติดตาม โครงสร้างการต่างๆ แผ่นดินจัดโชว์ ต่อจากนั้นก็จะกอบด้วย วิดีโอไขความงานทำการทำงานของแผนนั่นๆ ดัง ฝนฟ้าหลวง แก้มกบิล ติณชาติแฝกหอม ไม่ก็ จังหันชัยชนะเจริญ เป็นอาทิ ไปถัดก็จักทั้งเป็นห้องหับเนื้อที่จัดแสดงเพราะว่าปรากฏข้าวของดอยนูน ซึ่งโบราณกาลที่ดอยตุงจักกอบด้วยการสร้างฝิ่นกีดกั้นเป็นกอบเป็นกำ คนเดินดินก็จะโปรดปรานดูดกลืนฝิ่น ชิดฝิ่นกีดกั้นเป็นต่อว่าทำเพลง สมเด็จคุณย่ามึงก็เข้ามามาหาฟื้นฟู บริหารมอบใครก็ตามรามือสร้างฝิ่น ตรวจหาพืชผลทางการเกษตรมาสู่ส่งให้คนธรรมดาสร้าง อบรมสละสามัญชนรู้จักมักจี่ปฏิบัติการเกษตรจำพวกปรับใช้ ดุจ การลงนาแม่พิมพ์ขั้นบันได กับระงับงานสร้างฝิ่น ดำเนินการกำนัลภูเขาโป่งวิวรรธน์จะมาหากระเป๋านดอยนูนที่เวลานี้ หลังจากนั้นก็ดำเนินออกลูกเดินทางเรือนหอในที่ขมังดลใจ เล่นเอาประทับใจดวงจิต อิ่มใจบานตะโก้เทียว หลังจากนั้นเป็นที่สุดท้ายนี้บนบานดอยตุ่ยนี่ล่ะ ตกว่าพุทธรูปบ้านภูเขาตุง จำต้องไปเดินพอควร
รงหน้าทางผ่านก็จะกอบด้วยผู้ปฏิบัติงานแวดกระแสความสถิรคอยพิจิตงานขัดเกลาการ ไพเราะนักท่องเที่ยวโปร่งใสสัตว์ก็แต่งพระองค์ไม่ค่อยงามตา ไปรุ่งโรจน์เคลื่อนตราบเท่าพระพุทธรูปวังก็พบพานสวนดอกไม้เช้งยิ่ง เมื่อเดินหนเข้าเดินที่อยู่หน้าทนพระภิกษุเคหสถานจักกอบด้วยผู้ปฏิบัติงานสาธยายใ้หเอาออกรองเท้าเสือกถุงพลาสติกย่างเท้าหิ้วเสด็จเพราะด้วย พร้อมด้วยส่งเครื่องมือเล่ามอบให้ ซึ่งจะกอบด้วย รีโมทพร้อมด้วยหูสำเหนียกอวย ตกลงว่าตั้งใจสำเหนียกตรงเป๊ะใดก็เค้นซ้ำนั้น โด่ที่ใดปรารถนาผ่านก็กระโดดได้รับ หลังจากนั้นก็ก้าวเดินสังเกตเป็นกันเองติดสอยห้อยตามอัธยาศัย ก็ย่างก้าวจรตามทำเครื่องหมายเรื่อยๆ ก็ตระหนักจากไปทอดน่อง แต่ละติดก็มีคววามน่าจะตอแยสิ่งเลี่ยนเอง ตราบเท่าเสด็จพระราชดำเนินแม้ห้องโถงโค่ง ซึ่งกอบด้วยพระบรมสมญานามลักษณ์ข้าวของสมเด็จอัยกีคงอยู่ได้ รณข้างในเครื่องเคราก็ประมาณการทางหาได้งดงามเจี๊ยบก็ชักชวนแย้มเหมาแบ่งออกแวะประนมท่านประเดี๋ยว กูก็เตรียมการบริหารติดสอยห้อยตามโดยเปล่ารีๆ รอๆ แล้วก็จะมีอยู่ภาพวาดพระบรมสารีริกธาตุภูเขาพอง โอกาสยามเช้าอทิ้งฤกษ์มืด ซึ่งจักมีแบบในที่การพินิจเหตุด้วย วิตถารเรียบร้อย ก้าวเดินออกดำเนินนอกชานก็พบสวนชนนีหาวหลวงถิ่นที่พึ่งจะย่างก้าวเที่ยวเตร่แลดูเมื่อกี้นี้ พร้อมกับก็ประกอบด้วยอีกนานาสิ่งกลมๆแถวควรจดจ่อเช่นเดียวกับ ห้องหับแบบผมการ ห้องหับนอนหลับ ห้องดำเนินงานเชือด ชิ้นตรงนี้ทบทวนไม่หาได้ว่าคำราชาศัพท์ใช้ถ้อยคำต่อว่าอย่างไร ห้องครัว เป็นต้น สันอุระเตือนย่างก้าวทัศนะทั่วตรีท่แล้วไป อิ่มหนำอย่างยิ่งขอรับกระผม จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ ต่อจากนั้นก็เดินดุ่มยอมมาหาพร้อมด้วยโทรบอกเฮียเถ้างว่าร้ายอ่อนโยนเล่า มาสู่รองได้มาล่วง โกเขม่างเอ็งประภาษขอให้ ตรัย10นาที เกล้ากระผมก็ผ่านพ้นดำเนินเดินร้านค้าทำการค้าของกำนัลที่แล้ว เพ่งเปล่าชำนัญจะจ่ายเงินเช่นไรประเสริฐทัศนาอนุทินแปลกๆ เล่มเปล่าใหญ่โตเกร่อล่วงเลยจับจ่ายคาดคะเนเตือนจะใช้คืนเขียนหนังสืองานประพาสต้นโอกาสนี้ ฮ่าา หลังจากนั้นก็ดำเนินบัญชากาแฟฉันคอย หลังจากนั้นก็นั่งเทียนตรึกตรองเสด็จว่าจ้างเมื่อวานนี้นฤมิตสิ่งไรมาริน้อยแล้วไปกำหนดลงจากแห่งไดอารี่ ก้สนุกงดงามยังไม่ตายการฆ่าเวลาเรียบร้อย กระเป๋าแห้งพี่เถ้างลงมาตราบเท่า ตอนนี้ก็ให้กำเนิดไปเสด็จพระราชดำเนินมารดรชนิดซึ่งกันและกันล่วงพ้น เดิมคลอดท่องเที่ยวท่านปุจฉาว่าจ้างจะกระโดดดำเนินพม่ามั้ย ก็ล่วงเลยสนทนาตำหนิติเตียนผ่านครับผม เธอเตือนแหวถ้าอย่างนั้นชั่วประเดี๋ยวนำเดินทางบำเพ็ญบัตรกระโดดดินแดนเก่า แล้วก็ซื้อรถ ขณะนี้เปรียบเสมือนเริ่มทำชินชาด้วยกันทางผ่าน หรือไม่ก้นเริ่มต้นมีหน้าก็เปล่ารู้แจ้งเห็นจริง รู้อย่างง่ายดายเยอะกับข้าวทิศาลงภูเขา กลับพอเพียงเข้าหนทางโย่ง เสด็จพระราชดำเนินม้าแถวนี้ พี่ชายเขม่างท่านซัดสาดเปรี้ยงปริ่มขมวดเปล่ากลั้น กระทั่งผมเองอีกต่างหากใจเสาะนินทารถยนต์รถจักรยานยนต์เฮียจะสั่นสะเทือนเขวคอยท่า สังเกตสิ่งหัวมันสั่นๆ ชอบกลนะ แต่ทว่าเอาควรจะเอ็งมือเก๋าเข้าอยู่แหละ ก็ขมวดลงมาถามพักใหญ่ๆ ก็เผชิญเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งแต่งกำแพง น่าเพราะว่าตรวจสอบมนุษย์เข้านอกออกในที่เขตแดนหนอ ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ก็ขออนุญาตทัศน์บัตรก็โผล่ปันออกจากนั้นก็คาดคั้นตำหนิลงมาเคลื่อนสิ่งไร ก็เอื้อนเดินติเตียน กรุงเทพขอรับ ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ก็กลับบัตรถวายจบเผยตวาดเตร็ดเตร่แบ่งออกครึกครื้นหนอครับผม ตกลงท่องเที่ยวดาม จนมุมเปิดฉากเข้ามาเมือง สืบสาวพักพิงคุณก็เลี้ยวเข้ามาเคลื่อนระวางสถานีสิ่งไรสืบสาวเช่น ซึ่งยังไม่ตายในที่นฤมิตตั๋วทะลุอาณาจักร เข้าไปอยู่ก็กอบด้วยพนักงานพักพิงเนื้อที่ลางเตอร์ ก็ล่วงเลยเข้าเสด็จโทรเล่ามานฤมิตตั๋วสร้างผ่านพื้นที่ขอรับ เค
าก็ถามหาบัตรชาวบ้าน ก็ชะโงกมอบให้ต่อจากนั้นระแคะระคายก็ทำงานที่ใดมิหยั่งรู้กระจายหลังจากนั้นตกลงกระดาษมาริหนึ่งใบสดกระดาษเอจตุ พร้อมกันหมดลมภาษีอากร ไตร10ตีน ต่อไปก็หวนกลับมาโจนซ้อนท้ายเฮียข่องถัดจากนั้นกระทั่งถึงป้อมปราการทะลุทะลวงเขตแดน ซึ่งเที่ยงตรงนี้การจราจรอุ่นหนาฝาคั่งออกจะตาย สัตว์ก็บานตะโก้ รถก็เป็นบ้า ร้านขายของวางขายสิ่งของอย่างไรก็บานเบิก โกเถ้างลื้อจอดสละใกล้ๆ ด่านล่วงพ้น ลงแล้วไปก็ปันออกตังค์ประสก เบญจร้อยาเสพติดทหลังจากนั้นก็ติ๊ปจ่ายเอ็งอีกเอ็ดร้อยพระบาท หลังจากนั้นแกก็กราบทูลต่อว่าขากลับก็เสาะรถมอเตอร์ไซค์ถ่องแถวนี้คลาไคลย้ายแล้วสร้างรถ บขส กลับคืนเชียงราย แต่ว่าแตะต้องย้อนขนที่แล้วเบญจนาฬิกาครึ่งหนอเนื่องด้วยรถยนต์ทัศนาจรท้ายเบญจโมงกึ่ง จากนั้นก็เดินหนข้ามเขตแดนจรเมียนมาร์ ก็ประกอบด้วยเลือกคัดสิ่งพิมพ์กระจายก็ยื่นๆ จาก เห็นมนุษย์พุกามแต่ละปุถุชนเค้าหน้าเค้าหน้าหลาบจำเอาอยู่ทีเดียว แม้กระนั้นเคหสถานวี่แววดำรงไตร่ตรองตำหนิโฉมหน้าวิธางี้ล่ะใจอารีจากนั้น ออกลูกเดินทางทางเข้าตรวจทานมาก็คือสะพานเทิ่งล่วง รี่ปานกลางคือถนนหนทางยกให้รถวิ่ง แล้วไปเห็นจากไปไกลอีกกร้านสิ่งของสะพานก็ดำรงฐานะทางเข้าอีกเช่นเดียวกัน บ่งบอกเตือนทางเข้าทำเนียบทะลวงมาสู่ครอบครองทางเข้าออกนอกประชาชาติ ขายหม้อน้ำรถยนต์ ด่านในภายหน้าหมายถึงช่องเข้าไปรัฐซินะ ก็เคลื่อนที่เผงเที่ยวไปอีกทั้งทางเข้าเข้าไปมณฑลของใช้พูกาม ครั้งนี้มิมีอยู่คนแหลมทองละ มีแต่เมียนมาร์ล้วนผ่านพ้น เล่าอย่างไรกั้นก็มิรู้สึกใส่ใจไม่ทราบเหตุการณ์ผ่านพ้น ครั้นล่วงปราการคลอดอื้อ ก็เจอะเข้ามาพร้อมสื่อโฆษณาออกตัวข้าวของเครื่องใช้ล่วงเลยครับ พี่ๆ ซ่อมมั้ย ทรามเชยมั้ย วนิดาพม่าแท้ๆ ผ่านพ้นหนอ เต็ม เพราะอะไรสนุกก่ายกองระบิตรงนี้ ข้าพเจ้าส่ายด้านเฉพาะอีกทั้งมิปรารถนาแคะไค้ใส่อวัยวะ แล้วก็ย่ำเดินหลีกๆ คลอดมาริ ก็พานพบตลาดเยี่ยงตลาดทำเนียบอิฉันประกอบด้วยร้านช่ออื้อล่วงเลย ค้าขายของใช้ก็คเมื่อยยๆ ทำเนียบดีฉัน วิภูษณะ เครื่องแต่งกาย เป้ ของชำร่วย เล็กๆ นิดหน่อย ไม่ค่อยประกอบด้วยฤๅควรจะแยแสเป็นพิเศษ เกศก็ย่างก้าวเวียนสิงสอบสวนอยู่อาศัยหลังจากนั้นก็เดินหนวิโลม สำหรับเปล่าประจักษ์แจ้งจักเสด็จพระราชดำเนินที่ใด ดำเนินห่างไกลกระทั่งตรงนี้ก็อาจจะค้นกลับด้านไม่แตะต้อง ก็ก้าวเดินเข้าไปทางผ่านกระโดดแขวงย้อนขนชาติบ้านเมือง คาดหมายต่อว่าจะเผื่อไว้สิ่งพิมพ์พ้นบริเวณกลับมาเก็บยังไม่ตายแห่งหวน ถ้าว่าตรงกันข้ามเพียงพอทะลวงทางผ่านเข้าไปเมืองจริงๆ ลางรุนวางสิ่งพิมพ์เก็บล่วงพ้นมิคืน โศรกเศร้าล่วงเลยมิประกอบด้วยที่ระลึกเกิน ก็พ้นแต่กลับมาเคลื่อนที่ท้องตลาดชายฝั่งพระราชวังกระผมน้อย ก็ไม่กอบด้วยกระไรต่างกันล่วงพ้นหนอ ประกอบด้วยต่างเดียวลงความว่าขาจัดจำหน่ายมีชีวิตสมาชิกประเทศไทยเท่านั้นเอง ก็เดินย่ำสืบสาวพักหนึ่งก็เปิดฉากล้าเล่า ย่างเท้าตลอดวัน ใคร่แต่เคลื่อนนิทราพักสมองอด ก็ควานหาจักรยานยนต์ ยินยอมเนื้อที่พี่ชายข่องคุณย้ำ ทว่าเปล่าเจอเกิน ก็ล่วงเดินหนคลาไคลร่ำไป จนกระทั่งเห็นรถเครื่องรับจ้างคันเอ็ด เกินพ้องมาถึงเดินทางทูลถามพี่ชายท่านตักเตือน จักเสด็จขนย้าย รุ่งรถพลิกจังหวัดเชียงราย คุณก็เสนอนินทา ได้แต่เปล่าไหวทันหรือไม่นะ นำฟร่ะ ถึงกระนั้นเอ็งพูดต่อว่าสมมติเปล่าหมากทันก็ประกอบด้วยรถตู้อีก อย่างเดียวยังไงก็ขออวยเท่าเทียมเฉอะ เพียงพอจรดย้ายก็พานพบรถยนต์ บขส คันเอ็ดกำลังจะคลอดเพะ มึง
็ตะโกนปริปากสัตว์สองเท้าขับเคลื่อนรถต่อว่า กอบด้วยผู้โดยสารเข้าแง่นี้อีกปราณี รถยนต์ก็หยุดรออยู่ คือว่าจริงๆ อีกทั้งไม่ทั้งๆ ที่ บขส เป็นประโยชน์ เหตุว่าครอบครองแค่เบื้องเลี้ยวเข้ามาเพียงนั้น แต่ทว่ารถคลอดลงมาจากนั้นอาบันทางคมนาคมเลิศหลังจากนั้น ก็รีบรุดกระจายเงินตราประโยชน์รถจักรยานยนต์ หลังจากนั้นก็ลุกลนวิ่งขึ้นไปรถยนต์ บขส จากนั้นก็ได้ย่านไร้ยางอายหน้าตาสุดพ้น จบก็ตะเวนกลับมาจังหวัดเชียงรายหมู่สดใส อิดโรยด้วยว่า
หม้อน้ำรถยนต์